Hola todos,op verzoek vanMargreet een nieuw verhaal:

Na afscheid genomen te hebben van mijn vader en een zeer mooie en relaxte reis, ben ik hard bezig met het zoeken van motivatie om mijn onderzoek weer op te pakken. Gelukkig heb ik voor mijn vakantie een aantal 'dingen' in werking gezet, die nog steeds lopen!

Mijn thuiskomen in Guadalajara voelde niet echt als thuiskomen, wie had gedacht dat er een land bestond wat NOG leuker is dan Mexico! Volgens Becky moet ik bij een promotiebureau voor Belize gaan werken

Na twee dagen Guadalajara ben ik daarom toch maar met Becky en Alex meegegaan naar Puerto Vallarta voor het paasweekend. We zaten echter in het huis van een tante van Alex, kilometers van het strand en de stad, in een klein en loeiheet huis. Niks vergeleken airconditioned rooms met uitzicht over de Caribische zee....

Ik besloot na twee dagen terug te gaan naar huis, en dit keer had ik wel echt zin om naar huis te gaan, en voelde het ook als thuiskomen, met een enthousiaste Japanse huisgenootdie de deur voor me opendeed en bekende dat hij me best wel had gemist!

Gister heb ik geluncht met mijn leukste informant Fher! Daarnaast worstel ik door15 kranten heen, die de kiosk tijdens mijn vakantie had opgespaard, en moet ik mijn best gaan doen meerin contact te komen met mijn onderzoekspopulatie.Dit is het allermoeilijkstevan mijn onderzoek. Natuurlijk is het makkelijk omze te ontmoeten, maar na bier en tequila,tijdenshet uitgaan, op een plek waar ze totaal hunzelf kunnen zijn, is het lastigom over eventuele moeilijkheden te praten!

Natuurlijk heb ik altijd nog een hele goede (lesbische) informant die wel wil praten, maar meer moeilijkheden bezorgd...Entonces, het leven als studente antropologie op veldwerk kan ook best zwaar zijn

Gelukkigkan ik vandaag tevreden zijn meteen uitgetypt up-to-date logboek van 12 a viertjes,een voorbereide praatgroep met homoseksuele jongens diezaterdag(hopelijk) zal plaatsvinden, en motivatie die langzamerhand weer terugkomt!

Dat het eind min of meer in zicht komt is best eng! Going native, om er nog maar eens een antropologische term in te gooien, is helemaal van toepassing! Ik kan me soms werkelijk waar niet eens meer voorstellen dat ik uberhaupt ooit in Rotterdam heb gewoond.

Bueno, me voy! Hasta la proxima!

Dikke kus!