Muay Thai

Joehoe!

Even een kort verhaaltje, terwijl Diane alseerst haar tas aan het inpakken is, de kamer is te klein voor ons beidertroep!

Vietnam verlaten! Was er eerlijk gezegd ook heeelemaal klaar mee op dat moment. De taxichauffeur maar lief lachen en praatjes aangaan: Whel you flom miss? En vervolgens mij proberen wijs te maken dat ik hem toch echt 100 000 Dong moet betalen, anders kom ik het land niet uit. Vervolgens door de douane, meneer sliep, dus ik tik op het raampje...( als blikken konden doden)....

Maaar, ik heb een heleboel lieve jonge studenten ontmoet dankzij sweet little Na! Ik zat met tranen in mijn ogen op de scooter terug na het afscheid. Naast een bezoekje aan de nachtmarkt, is er voor mij een Vietnameze culturele avond in elkaar geknutseld en is er heerlijk voor mij gekookt en heb ik weer tien nieuwe facebookvrienden er bij.

Toen weeeer in Bangkok en het is zowaarkoeler en aangenamer! De ochtend dat Diane zou arriveren heb ik mijn wekker gezet en ben knetterhard gaan boksen in de ochtend, samen met een Noor. Was superleuk! En heerlijk na zo lang niet te hebben gesport. Lekker meppen en schoppen, en het grappigst was, dit alles op de muziek van Westlife.,.ik heb drie dagen spierpijn gehad en enorme blauwe plekken!

Toen zag ik Diane uit de taxi stappen en zijn we elkaar in de armen gevlogen! Na tempels, tuk tuk oplichters ontwijken en elke dag massagess, hebben we gister het avontuur opgezocht en gemountainbiked in Chaing Mai! Een halve koprol gemaakt, toen ik iets meer met linkt remde dan met rechts...au!

En nu is het mijn beurt om mijn tas in te pakken! We vertrekken richting Pai! Op zoek naar Magda, die is als het goed is nu in Bangkok!

Massage, massage........

Vandaag weer een regenachtige dag in Hanoi. Ik heb kriebelhoest van het te langdoorbrengen van mijn tijd in smog steden met miljoenen scooters. Dus tijd voor een paar uurtjes relaxen.

Het hostel wist me wel wat aan te raden ( uiteraard ), dus mijn zinnen gezet op facial/massage/manicure en sauna voor 35 dollar in twee uur tijd. Nou je raad het alweer....

De sauna was maar liefst 40 graden...Na wat als een goede massage begon, kwam de rest van het personeel naast me van alles klaar zetten...geklets, gezoem, gepiep. Gezucht van mijn kant! Maar goed, ik zei tegen mezelf stel je niet zo aan...totdat na 10 minuten mevrouw 1 mijn been aan het masseren was, mevrouw twee aan mijn gezicht begon en terwijl de watjes over mijn ogen ging, moest ik ook even uitkiezen welke kleur ik op mijn nagels wilde.

I made them looseface...of wat dat dan ook is. Ik met mijn hormonentemperament had het helemaal gehad en ik ben opgestaan, me aangekleed en naar buiten gegaan. :/

Wat je wederom leert is niks toeristisch te boeken!!! Ik gaf niet op en ben door de stad gaan zwalken, mopperend door de scooterhysterie heen. Uiteindelijk voor een lokale massage/kapsalon gestopt, genaamd L' Oreal de Paris. Ik werd vriendelijk naar binnen gewenkt, en ik heb daar alsnog 80 minuten genoten van een Hot Stone Massage. De instumentale muziek op de achtergrond ( my heart will go on etc.) maakte allemaal niet uit, ook de valse karaoke geluiden na een tijdje niet. De massage was stevig, goed, pijnlijk en verrassend. Tocht altijd weer even schrikken als ze je gaan slaan/stompen :)

Daarna op de scooter richting vriendinnetje Na! Een echte motormuis.....altijd blij dat ik weer veilig aankom. Ik heb geprobeerd het vast te leggen, de chaos en hysterie in het verkeer hier. Culterele avond met Na en haar Engelse club, superleuk! Spelletjes, toneelstukjes, loempia's maken. En mijn toevoeging was zakdoekje leggen, haha.

Nu weer in het hostel/hotel. Ik betaal 6 dollar per nacht...en vanochten nam ik de lift naar de 10e etage en daar stond me een ontbijtbuffet!! Croissants,pannenkoekjes, toast, fruit, yoghurt, kaas, ham,salade, jam, koffie, thee,sap, eggs/bacon, rijst, pho, enzelfs een creme brulee, das vaders, hup naar Hanoi!

Kortom snel naar bed en morgen weer drie rondes bij het ontbijtbuffet!!

Morgen laat ik mijn spullen in het hostel, en dan gaik 1 of 2 daagjes op avontuur. De lokale bus naar het busstation voor 30 cent, dan voor een euro in 2,5 uur naar Ninh Binh!Weg van het getoeter en fietsen door rijstveldjes!

Karaoke

Chin chao!

Dit is wel weer een verhaaltje waard! Vandaag achter op de scooter bij een Franzoos in de stromende regen naar het Museum of Ethnology geweest ( hoe antropologisch verantwoord).

Daarna beetje door de stad gedwaald en wilde eigenlijk wat gaan shoppen ( het is hier koud en ik ben mijn legging kwijt, grrr), maar toen hoorde ik vanuit een piepklein cafeetje knetterhard gebler, dus ik ging even kijken en werd naar binnen gewenkt door 5 oude Vietnamezen volop aan de karaoke.

Hup, fles bier, sigaret en een boek met allerlei liedjes op schoot! Ik ben enorm verlegen wat betreft zingen of wat dan ook in openbaar, maar zij klonken ook als krolse katten, dus whatever.

Ik koos uiteraard voor La Bamba, gevolgd door Bob Marley en Shania Twain...o o o! Toen ze ietwat handtastelijk werden ben ik gevlucht naar hotel :)

Ik ben dus in Hanoi, na half Vietnam te zijn doorgecrossed in 10 dagen met nachtbussen en ubersacherijnig personeel ( dus het klopt wel wat ze zeggen, Vietnamezen zijn soms strontsacherijnig, maar ja, je kan ook niet altijd maar verwachten dat elk land zit te springen om toeristen)

Nu dus wat rustiger aan in Hanoi, ben zo snel gaan reizen met de meute mee, omdat elke dag nieuwe vrienden maken vermoeiend is. In Hoi An ( hallo! ) had ik voor het eerst een ' awe' moment, waarschijnlijk de koloniale charme en ik heb er een blazer en een jas laten maken!! Maar het regende wel knetterhard, waardoor we wel mooi door de straten konden varen, maar strand er niet in zat!

Gister mijn Vietnameze vriendinnetje gezien, ze kwam me ophalen, wat gekletst en daarna een soepje gegeten, ik geloof dat er ingewanden inzaten...maar ach. Verder niet heel veel gedaan, ze heeft me haar kantoor laten zien waar ze vrijwilligerswerk doet. Daarna was ze redelijk moe, en hebben we op de zolder, op de vloer een dutje gedaan.

In mijn opinie eigenlijk een beetje saai, en dat gevoel heb ik wel vaker hier. In een bar staat de muziek achterlijk hard, maar niemand danst etc. De mensen zijn hier ingetogen, gereserveerd en kalm. Ik geloof dat ik dat niet ben. :)

Mijn probleem hier is dat ik zoek naar de ervaringen in Mexico/centraal amerika, maar dat is hier totaal niet te vinden. Met name de eerste weken vond ik alles stom hierom, maar nu probeer ik mezelf te laten beseffen dat de cultuur hier anders is, en dat ik de charme van Azie moet gaan waarderen.

( Men zal wel denken, waar maak je je druk om je bent op vakantie, maar een mens vindt altijd wat te klagen)

Om nog even op de persoonlijke noot verder te gaan, het relaxen is best lastig af en toe omdat ik me toch wel druk maak om mijn centjes en mijn ' carriere' en wat ooit te doen als ik terugkom, maar mijntijd hier geeft me ook weer tijd om er over na te denken.

Joboffers are welcome vanaf 1 februari! :)

Maar ik ben nog niet op de helft, ik ga morgen naar Halong Bay en het wordt lekker weer!!

Hasta la proxima!!

xx

Saigon!

Hier een berichtje vanuit Saigon, Vietnam!

Bangkok in het midden van de nacht verlaten; stond om 5 uur 's nachts bij het guesthouse, maar te hopen dat de minivan zal komen en dat de chauffeur geen rare fratsen uithaalt...( nee, tenzij jullie allemaal 50 baht betalen duurt het wachten voor het tanken meer dan een uur )..

Maarniks van dat alles dit keer, ruim optijd op het vliegveld,deze Airasia vlucht had geen vertraging en toen was ik ineens in Vietnam! Nog steeds een beetje wennen aan de valuta. Ik had op het vliegveld 200 000 Dong gepind, maar dit bleek slechts een euro of 7 te zijn...vandaag maar wat miljoenen gepind dus.

Ik had de airportnus genomen, bij een hotel laten binnenpraten en hier zit ik nu elke avond te socialisen met de meiden die hier werken. Een hostel kon ik niet echt vinden, dus ben op mezelf aangewezen, maar heb het de afgelopen dagen wel lekker gevonden. Op hier en daar een babbeltje met een toerist na ( whereabouts in Holland are you from?, how long you've been travelling for?, where are you heading?, did you do the tubing in Vang Vieng?, its amaaaazing)

Alleen contact met de saigonezen. Ik zit nu ook achter de balie van het hotel ( gratis ) te internetten. De mensen die hier werken zijn allemaal begin 20, en willen graag hun Engels oefenen. Dus ik kom af en toe beneden een sigaretje roken, om vervolgens te blijven hangen en kletsen over werk, school, Vietnam, gebroken harten, vechtsport etc. Erg leuk.

Vandaag de dag begonnen met een een baguette met gesmolten Goudakaas...Hoe lekker,na drie weken geen kaas! Mijn ontbijt kostte wel meer dan ik de rest van de dag ongeveer heb uitgegeven. 1 euro voor een knipbuurt en 1 euro voor overheerlijk vermicelli met loempia's en eenin deeg gefrituurtde banaan als toetje! Vandaag ging het eten met stopkjes ietsbeter :)

Gister een excursie gedaan naar de Mekong...typisch toeristen uitje; file varen in de Mekong, overal dingen te koop, en net niet genoeg lunch dat je wel bij gaat bestellen, maar goed het kostte dan ook maar 10 dollar.

De gids was een bijzonder man, heel humoristisch maar wel met een litteken van de oorlog. Letterlijk en figuurlijk. Zijn moeder heeft hem tijdens napalm aanvallen beschermd en is hierbij om het leven gekomen, hij zelf heeft littekens over zijn hele lijf.

Maar so far, vind ik Vietnam erg leuk en valt het me nietop dat de mensen enorm sacherijnig zijn. Ze houden idd wel van in pyama's lopen en als je maart vrolijk lacht als ze voor de 100e keervragen of je een taxi nodig hebt is er niks aan de hand.

Morgen ga ik ' hardcorebackpacken', tot nutoe slechts gevlogen of busreizen van hooguit 4 uur gedaan. Morgen 11 uur bussen naar Na Thrang en dan gezellig in een mixed 14 bed dorm slapen!

Het is tijd om nade Denen, Hollanders, Belgen, weer Hollanders wat nieuwe vrienden te maken...o en om weer op het strand te liggen! :)

Nederlanders en bitterballen.

Hola!

Hier een update vanuit Kanchanaburi! De eerste 2 weken van de reis zijn redelijk chaotisch, onrustig en stressvol geweest. Bij aankomst meteen doorgevlogen naar het zuiden in verband met de overstromingen.

Niet echt meteen kunnen aarden, dus dan toch maar vrij snel verder reizen ( en fortuin uigegeven) om te kijken of een volgende plek je wel aanstaat. Dat gebeurde niet echt, want antropoloog of niet, ik heb last gehad van een cultuurshock. Dat is niet perse een negatief iets, maar moest heel erg wennen aan de mensen/zaken hier. Je denkt Thaien zijn de allervriendelijksten, maar ja, als je dan in de megatoeristische gebieden komt/strand, lijkt het net Marokko of Egypte...en wat ook erg misselijkmakend is, zijn de grote aantallen vieze, oude, lelijke Europese/Westerse mannen die rondhangen met Thaise vrouwen/meisjes.

Maar het ligt ook gedeeltelijk aan mezelf, in het begin was ik alleen maar aan het vergelijken met mijn geliefd Mexico...ik ben nog niet verliefd op Azie, maar ik kom er wel steeds meer in.

De eerste dagen had ik ook niet altijd geluk met het vinden van leuk of lang gezelschap. Maar gisteravond de slappe lach gehad onder het genot van Thaise Whiskey en sigaretten met mijn vrienden uit Antwerpen.

Daarbij komt ook nog dat je de eerste dagen dingen van thuis nog niet echt los kunt laten, vooral als je veel tijd alleen doorbrengt. Of eigenlijk is rust vinden/nemen en niks doen best moeilijk.

KORTOM het is een heel proces geweest, wat waarschijnlijk allemaal komt omdat ik alleen reis en me ontzettend ontheemd voelde.

Ik ben nu dus in Kanchanaburi, ook een oord voor vieze mannen, en het stikt hier werkelijk van de Nederlanders ( guesthouse verkoopt bitterballen). Ik heb eergister een excursie gemaakt naar watervallen, hotsprings, river Kwai, de Burma spoorlijn en een museum over de dwangarbeiders bij hellfire pass. Doorgang in de rotsen die de dwangarbeiders hebben uitgehouwen. Indrukwekkend om te zien.

Gister naar een NP geweest met de Belgen; lekker in watervallen gehangen, apen, spinnen en enorme hagediskrokodillen gezien.

Dus sinds een paar dagen zit ik er eindelijk helemaal in. Ga straks weer naar Bangkok om mijn paspoort en visum op te halen en door te vliegen naar Hanoi. Hopelijk is de situatie in Bangkok over een maand wat beter, ik heb er naast KhaosanRoad nog niet veel gezien, kunnen zien, gezien de helft van de stad nog onder water staat. Khaosan road is echt TERING druk; als je ergens zit hoor je van 4 verschillende kanten knetterharde ( pokke) muziek. Ik ga vandaag ook een rustiger oord zoeken om een nachtje te verblijven...

Maar goed, ik kan goed klagen en alle stomme dingen opnoemen; dat is soms ook erg fijn te doen met medetoeristen :) maar ik heb ook hele aardige lieve mensen ontmoet, het eten is lekker, en ik heb al drie massages gehad in twee weken en de laatste was goddelijk.

Nog maar net bekomen van het leven hier en alweer op naar Vietnam. Van Vietnam heb ik in tegenstelling tot Thailand geen beeld of hoge verwachtingen en ik heb lokale gids! Ik kijk uit naar iets koeler weer, slapen in een hostel en een tripje naar Hoi An :)

Doei An!

Sawadee Ka!

Hallo allemaal!

Hier een berichtje uit Thailand!

Vandaag mijn 3e dag eneindelijk geland! De reis was uitputtend en in combinatie met jet lag en buikpijn tot aan mijn knieen vanwege female things, lag ik jankend in mijn appartement, want ik kon niet slapen en wilde eigenlijk weer naar huis.

De volgende ochtend stapte ik in een walm van immense hitte uit het appartement en heb ik twee uitstapjes gemaakt naar de supermarkt, boekje gelezen bij het zwembad en 's avonds DWDD gekeken op BVN :)

Nuhet oninspirerende Ao Nang ingeruild vooreen Thai rasta oord, het haalt het niet bij Caye Cualker,maar erg grappig om stonedemini Thai rasta's te zien. Hitte, mojito's en Bob Marley is een goed begin van de reis.

Ik moet zeggen dat ik wel moet wennen aan het alleen reizen. Gister kwam ik alleen aan op dit eiland om uur of twaalf. Beetje rondgelopen, opeens lijkt het dan of iedereen met iemand reist en iedereen al enormzijn 'ding'aan het doen is.

Maar goed, na een middagdutje, en al 4 x heen en weer gelopen te hebben van strand naar restaurants en weer terug, ben ik in een reggeabar gaan zitten. Op een lege maag een mojito en twee sigaretten genuttigd...watresulteerde in een wazige Anje die niet echt puf had om vrienden temaken. Maar gelukkigkwam er een mooie Deen die mealleen achter de bar zag zitten en waren de eerste vrienden gemaakt.

Gezellig gekletst en veel te veel gerookt ( ze hebben hier overigens pakjes met foto's van verkoolde longen etc.) endan eindelijk mijn eerste Thaise maal gehad! Coconut chicken curry, bien rico! Gelukkig geen last van de darmen ( meer ) en vanmorgen ook zalig ontbeten, vers fruit met yoghurt.

Oh ja en al tien apen gezien! Diaan ik hoop dat je die beter trekt dan katten :) Als jij mij beschermt tegen de kakkerlakken dan houdik de katten en apen bij je weg :)

En Sanne, dekatten hierzijn mooi! MiniPerzische katten, zonder de sacherijnige uitstraling!

Right! Morgen verlaat ik dit oord, maar nog geen idee wat het plan wordt, wellicht enorm feesten met mijn neef op de beroemde full moon party!!

( oh en Mag de eerste ontmoeting was iemand uit Hillegersberg )

Doeiii!!

Vloek

Hola voor de laatste keer vanuit Mexico!

Toch nog maar een verhaaltje voor ik terugvlieg, al zal het niet mijn leukste verhaaltje worden!

Nadat ten eerste Guadalajara door de Mexicaanse griep, of hoe je die griep ook noemen wilt, twee weken dicht was, en ten tweede door schrik van familieomstandigheden thuis in Nederland is vorige week tot overmaat van ramp mijn tas gestolen met daarin mijn laptop met daarop al mijn werk.

Ik had een tripje gepland naar het strand en had er geen seconde over nagedacht dat het weleens gevaarlijk kon zijn om om tien uur ´s avondseen taxi te nemen naar het busstation. Dat klinkt misschien naief, maar ik voelde me uitermate op mijn gemak enveilig in Guadalajara, maar bentoch maar lekker met mijn neus op de feiten gedrukt. Als vrouw alleenblijf je toch kwetsbaar. Eris mij verder geen geweld aangedaan, op het moment dat ik mijn backpackop de achterbank legde en de deur sloot reedmeneer weg, mij in verbijstering achterlatend. De dagen daarop voelde ik me vooral bang s avonds, en nu voel ik vooral druk en stress omdat veel data van mijn onderzoek weg is ( mijn usb stick zat helaas ook in mijn tas)

Er is me aangeraden zo snel en veel mogelijk de data die ik in mijn hoofd op te schrijven, daar ben ik nog niet aan begonnen. Soms gebeurt er teveel omna te denken, dus ik heb vooral mijn verstand op nul gezet de afgelopen dagen en lekker op het strand gelegen!

Ik hebhet gevoel datik tien jaar weg ben geweest en kan niet wachten tot ik weer thuisben, en daarbij hoop ik de vloek de op me rustte de afgelopen weken hier achter te laten!

Nu geen medelijden krijgen, ik lach nog steeds en had deze vier maanden metalle ups vooral in het begin en alle downsmet name de afgelopen drie weken niet willen missen, maar een dikke welkomthuis knuffel is wel gewenst!

Tot snel!

xxxxxxxxxxx

PS. Voor vrienden, zussen en nichtjes, souvenirtjes kopen is mijn laagste prioriteit geweest de afgelopen dagen....dus meer dan mezelf kan ik niet geven!

Zucht...

Soms heb ik het helemaal gehad met Mexico, geloof het of niet.

Als je even snel een pen wilt kopen in een boekhandel bijvoorbeeld. Pennen bevinden zich op de eerste verdieping, daar zoek ik er een uit, en die mag ik dan niet meenemen naar beneden,nee, ik krijg een briefje met een nummer erop, die ik beneden moet laten zien. Daar krijg ik vervolgens de pen, maar moet iknaar weer een andere kassa lopen om eindelijk te betalen.

Of als je (ondanks alle toestanden in Nederland)eigenlijk thuis wilt zijn om koninginnedag te vieren, maar je koninginnedag besluit te vieren met allemaal niet-Nederlanders om vervolgens van je huisbaas te horen dat ik maar beter kan stoppen om elf uur s avonds, want de regel is geen feestjes met 'vreemde' mensen ( het waren 4 vreemde mensen). Tevens is er een regel dat als je een manin je kamer laat verblijven dat je je borg van 500 pesos niet terug krijgt, terwijl meneer elke dag bij mijn twintigjarige Portugese huisgenote slaapt. En blijkbaar is het niet erg als er vrouwen blijven slapen....

Uiteindelijk heb ik een leukesoortvan koninginnedag gehad, en was helemaal klaar om te gaan slapen....marcheert er een of andere Mariachi band door de straat om drie uur snachts, die vervolgens drie huizen verderop een uurlang een serenade geeft....

Dan zijn er nog de ongelovelijk irritante mannen die ondanks dat ze een vriendin hebben, je blijven opbellen, sms-en en zelfs emails met porno sturen, plusALLE andere irritante glurende mannen.

De opgebroken straten in het centrum van Guadalajara, die worden gerenoveerd voor een evenement. Ik ben al bijna een teennagel kwijt.

En uiteraard DE Mexicaanse griep, die het hele leven hier stil heeft gelegd. Alles dicht, afspraken gecancelled, interviews gecancelled....zucht!

Even een tirade, ik ga Mexico enorm missen als ik weer in Nederland ben!

Besos!

PS: Ik ben gebeld door het Utrechts AD:

http://www.ad.nl/utrecht/stad/3189356/Je_kunt_zelfs_via_je_ogen_besmet_raken.html